de Rode Khmer 1.0
Algemene voorbeelden
In een poging om politieke tegenstanders van het Lon Nol-regime uit te roeien, doodde de Rode Khmer vanaf september 1975 ca. 200.000 voormalige soldaten, agenten en ambtenaren in één jaar. Ondanks alle zuiveringen was de vijand overal aanwezig, zelfs in de partij. Dat dacht Pol Pot in elk geval, en hij wees de verraders aan als veroorzakers van de crisis.
De oorlog in Vietnam, de genocide van de Rode Khmer, de Nicaraguaanse revolutie, het socialistisch experiment van Fidel Castro.
Dertig jaar geleden marcheerden de Rode Khmers binnen in de Cambodjaanse hoofdstad Phnom Pen. Iedereen spreekt nu – terecht! – met afgrijzen over de massamoorden van de Rode Khmers. Maar toen zij in 1975 aan de macht kwamen, waren zij de lievelingen van heel de linkerzijde. Niet alleen van de communisten, maar van alle groepen die zichzelf als progressief beschouwden. Zij waren toen allemaal vóór de Vietcong, de Noord-Vietnamezen en de Rode Khmers, en tégen de Amerikanen en hun bondgenoten.